۱۹۱۲ استکهلم
برای نخستین بار شنای زنان وارد بازی های المپیک شد. رقابت ها در ۹ ماده در بخش مردان (۷ ماده) و زنان (۲ ماده) از ۶ تا ۱۲ ژوئیه برگزار گردید. ۱۲۰ شناگر از ۱۷ کشور جهان در آخرین المپیک پیش از شروع جنگ جهانی اول شرکت جستند. رقابت های المپیک برای زنان در این دوره از بازی ها در دو ماده ۱۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر آزاد آغاز گردید.
در ماده ۱۰۰ متر آزاد مردان، دوک کاهاناموکو، شناگر آمریکایی اهل هاوایی به نشان طلا دست یافت.
در ماده ۱۰۰ متر آزاد زنان، فانی دوراک از اقیانوسیه (شامل ورزشکارانی از استرالیا و نیوزلند¹) صاحب عنوان نخست گردید و بعنوان اولین بانوی صاحب نشان طلا در یک رشته انفرادی مسابقات المپیک، شناخته شد.
جورج هاجسن از کانادا در دو ماده ۴۰۰ و ۱۵۰۰ متر آزاد مردان با پشت سر گذاشتن جان هتفیلد رقیب بریتانیایی خود در هر دو ماده، به نشان طلا رسید.
والتر باته از آلمان در مواد ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر شنای قورباغه صاحب دو عنوان قهرمانی شد. در ماده ۲۰۰ متر شنای قورباغه تمامی نشان ها به آلمانی ها رسید.
در ماده ۱۰۰ متر شنای کرال پشت هری هبنر از ایالات متحده آمریکا به عنوان نخست دست یافت.
در ماده ۴ در ۲۰۰ متر شنای آزاد مردان تیم اقیانوسیه (شامل سیسیل هلی، هارولد هاردویک، مالکولم کمپیون و لزلی بوردمن) با پشت سر گذاشتن ایالات متحده و بریتانیا به به عنوان قهرمانی رسید.
در دیگر ماده شنای زنان (۴ در ۱۰۰ متر شنای آزاد)، تیم بریتانیا (شامل ایزابلا مور، جنی فلچر، آنی اسپیرز، ایرنه استیر) به نشان طلا رسید.
جنی فلچر از بریتانیا با کسب یک مدال طلا در ماده ۱۰۰ متر آزاد تیمی و یک نشان برنز در ماده ۱۰۰ متر شنای آزاد بهترین عملکرد را در میان نخستین زنان المپیکی شنا داشت.
در پایان رقابت ها کشور آلمان با کسب ۲ مدال طلا و ۳ نقره صاحب بهترین نتایج در میان کشورهای شرکت کننده در این دوره از رقابت ها بود. اقیانوسیه و ایالات متحده در رده های بعدی قرار گرفتند.
پانویس
¹شرکت با نام استرالازیا ( Australasia )